maandag 26 maart 2007

Amsterdamse Zomertijd - een kijkverslag


AMSTERDAM - Zondag stond ik niets vermoedend op. Ik was helemaal leeg van het volgen van Frits van Troon. Eindelijk uitgeslapen. Wat heet trouwens. Het was nog altijd acht uur op mijn klok. Maar als je begrijpt dat deze ADHD’er al tussen vijf en zes ligt te popelen om achter de computer te kruipen, dan snap je het wel. Enfin. Ineens bemerk ik dat mijn computerklok ‘voor’ loopt. Even dacht ik: zou dat komen door al dat geblog, waarbij ik steeds tijdzones moet instellen. Misschien was dat ding in de war. Of zou mijn horloge achterlopen? Ik loop naar de woonkamer en ook daar loopt de klok een uur achter. Na ja, geloof het of niet; pas na een paar uurtjes dacht ik bij mezelf: zal de zomertijd zijn ingegaan? Ik sla de krant erop na en ja hoor: ‘klok uur vooruit’, staat ergens in een kadertje. Ik ben te vreden met me mezelf; dat ik gewoon leef en niet met futiliteiten bezig ben zoals de klok op zomer zetten. There is still spring in the air! Maar qua weer is het vandaag letterlijk ‘zomertijd’. Amsterdam en zon: de heerlijkste osmose op aarde. Vandaag had ik een afspraak met de uitgever. Ik ging extra vroeg en stapte al bij het Leidseplein eruit en ging deels wandelend erheen. Een kijkverslag.





De toeristen zijn al goed op gang gekomen. Hier begeeft zich een groep door de smalle Leidsestraat, waardoorheen zich trams, fietsers en voetgangers moeten persen. Daarom spreek ik liever van de Leidsegang.



Je zou bijna denken dat een groepje neoz-nazi's ten strijde trekt. Maar het waren gewoon aardige Engelse toeristen die een heerlijk terrasje in het vizier hadden.





Ja, daar! Lekker zitten langs het water.









Jawel; mooi weer, mooie vrouwen. Mooie dates!


Prachtig zulke posters, waarop het model onderdeel van de straatactie lijkt te zijn. Zullen ze ook haar ranke eifeltorenbenen hebbben ge-photoshopped?



We pakken de Herengracht, duurste van de grachtengordel.


Moet je kijken wat een kapitaalpanden er staan! En dat allemaal deels over de ruggen van mijn slavenvoorouders. Daarom loop ik ook altijd met trots door de grachtengordel: het is ook mijn cultureel erfgoed. Zo wil ik dat mijn kinderen ernaar kijken; niet als slachtoffers. Zwart en wit zijn grondleggers en erfgenaam van de Gouden Eeuw. Dat eigen pandje komt nog wel.





Oeps!
Nou ja:

'fietspad' !













Hé, is daar niet de advocaat van de duivel gevestigd?



Hm, niet alleen advocaten steken veel geld in dure panden. Ook allerlei prestigieuse fondsen. Ik zou zeggen: goedkoper pand meer fonds! Maar ja, ambiance hoort er ook bij!


"Jouw afspraak van elf uur is er."
Het ruikt er naar zoete boeken en nieuw papier. Naar romantiek en literatuur. Zoals Tante Friede thuis zal zeggen: "Het ruikt er naar datgene waar je naar toe wil."




Op de terugweg nog meer toeristen die kiekjes nemen. Hier met mama en mijn mobieltje.



Alleen is hier de vraag: wie zijn de toeristen en wie de daklozen?

Waar zou zij nou zin in hebben met dit zomerse weer?








Ja natuurlijk, lekker op het terras zitten!

Proost! Alvast op de zomer. Je weet maar nooit met dat Nederlandse klimaat. Je hebt nu wat je hebt, maar weet niet wat je krijgt, straks tijdens die echte "zomer"! Aan mijn vrienden in Paramaribo zou ik willen zeggen:
Groetjes uit bierstad Amsterdam!









Google