Den Haag Onderweg - Een Kijkverslag

DEN HAAG - Hé, kijkend naar deze fotoreportage, krijg ik toch gelijk. Zonder dat ik daar op zoek naar was. Vaak kijk ik met een zeer onbevredigend gevoel naar lokale TV-zenders. Het stadsbeeld dat voorbij komt, is relatief nog altijd te bleek. Zelfs toen AT5 een verslag maakte over controle van politie op eten in de metro, kort geleden, waren alle geïnterviewde reizigers autochtoon. Terwijl de Amsterdamse metro bij uitstek de 'Bijlmer-express' is!
"Je kijkt zwart-wit", werd/wordt me verweten. Maar dat doe ik helemaal niet. Ik herken gewoon mijn stad Amsterdam niet op die kijkkast! Het zijn de redacties, die bleekjes afsteken in vergelijking met die buitenwereld, die selecteren op hun eigen herkenbaarheid. Dus ik zou willen zeggen: witwit. Mijn fotoreportage is een chronologisch beeld van wat je tegenkomt als je in de Randstad onderweg bent. En zie daar: dé meltingpot van Europa! En dan zie je ook een hoop werkende en studerende én - jawel Geert W. - loyale allochtone forensen in plaats van voornamelijk criminelen en "hangjongeren". Wat een prachtig, Nederlands beeld. Al zeg ik het zelf. Dit is nog maar een voorproefje. Veel kijkplezier!

Wachten op de Tram


Dit zijn de tramhaltes die je treft bij het NS-treinstation Hollands Spoor. Den Haag is onbetwist een multi-culturele stad.



En het is ook onbetwist een lentedag. Lekker een krantje lezen met zonnebril op om de tijd te doden. Of gewoon lekker zonnen op de leuning.



Eindelijk komt daar lijn 1 aan. De halte is al behoorlijk aangezweld met reizigers.



De tram levert nog meer multi-culturele vracht en moois af. En dat bedoel ik met die camera. Deze dame en heer passeren vlak langs mijn neus en hebben niets in de gaten. Wauw, dat belooft veel goeds voor de toekomst!



Het is nu dringen voor een plaatsje!



Maar gelukkig hoeft niet iedereen met dezelfde tram mee. Stel je voor!




In tram 17. Op weg naar mijn eindbestemming. Twee zones. Ben ik de enige man in de tram? Of heeft Den Haag, net als Suriname, een overschot aan vrouwen? Den Haag must be another place to be...



Aangekomen op eindbestemming



Uitgestapt op Patentlaan. Vroeger zou je zeggen: "In the middle of no-where in Rijswijk." Maar er gaat tegenwoordig niet alleen een tram erheen. Er komt ook een fietser langs. Uitkijken dat-ie niet over mijn lul heenfiets! Al die vlaggen voor het gebouw doen me denken aan het vlaggenmomment op het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo.



Alleen maar van dit soort betonnen kolossen als kantoorruimte in de omgeving. Hoe breng je die spannend in beeld? Onder een boom staan, liefst kale, doet het hem altijd. Zeker zo'n 20 jaar geleden afgekeken van Volkskrant-fotograaf Wim Ruigrok. Diens specialiteit was kille artefacten spannend in beeld brengen. Niet dat dit een Wim-Ruigrok is, maar ik heb mijn best gedaan.



Een staande variatie... Ik wou bijna zeggen: 'ovatie'!



Ah! Daar gaan we op bezoek. Ze moeten nog AD van Algemeen Dagblad op het dak hijsen. Maar ja, zo is toch nog de eigen identiteit bewaard gebleven sinds de mega-opslokfusie. Maar niet bepaald dat je zegt: de redactie staat midden in de samenleving. Zou dat de reden zijn waarom velen de weerspiegeling van hun leefomgeving niet meer terugzien in de krantenkolommen of andere media? Een betonnen ivoren toren misschien?


Op weg terug


Het was een bondig gesprek met de hoofdredacteur. Het was vooral als "aftastend" bedoeld en hij wilde beslist "geen valse verwachtingen" wekken. Ook ik overigens niet, hoe eager ik ook ben. Mijn weblog, mijn mosterdzaad, gaat voor alles. Maar toch. Wat heb ik allemaal gezegd; wat heb ik te veel gezegd? Wellicht was ik toch te openhartig. Zal ook deze dame haar dag of woorden overpeinzen of zit ze met een gebroken liefde? Of droomt ze juist van die prins op dat witte paard, die maar niet aankomt? Of juist op haar ligt te wachten!


In elk geval hebben deze twee toffe meiden elkaar gevonden. Romance in de Rijswijk-express! Daar kan ik als kerel niet tussen komen. Of toch wel? Echt handig zo'n candid-cameraatje. Een man die haaks tegenover mij zit, denkt vast dat ik zit te sms'en!


Even een uitzoom voor overzicht en contrast. Hé, is dat niet de schaduw van mijn kale kop op de schouder van de dagdromende vrouw? Normaal zou ik met haar willen meedromen. Maar heb zelf nu eindelijk een droomgezin.


Terug op Den Haag HS


En nu snel weer naar de trein. En al lopende neem ik snaphots. Wauw: deze is een voltreffer! En wat dacht je van die volle lippen. Ze zeggen toch dat als een vrouw... Ach, laat ook maar.


Hm, deze foto was zwaar overbelicht en bleek. Doordat ik snel moest indrukken, had de camera geen tijd voor de juiste belichting. Wat een zon! Maar ik wil hem toch plaatsen vanwege die stoere, trendy moslima's. Bijgewerkt en qua kleur 'opgewarmd' met Picasa - nog zo'n gratis cadeautje van Google. Elke huisvrouw doet de was ermee!


In de tunnel moet ik wel flitsen. Dus hebben mensen het door. Maar voor ze wat kunnen zeggen, ben ik al doorgelopen.


Deze mooie meid rende voorbij op hoge hakken. Maar toen ze de flits zag - even dacht ze dat ze in de Schipholtunnel werd geflitst - hield ze in en keek me aan met een blik: 'Wat heb je van me genomen?!' Ze leek op een katje dat me wilde bespringen en bekrassen. Ik knipoogte (onbedoeld macho-achtig) waarop ze afdroop en doortrippelde naar haar trein. Was ook overbelicht en bleek qua kleur. Maar Picasa deed de was.


"Bleuuuh!" Hem kwam ik als eerste tegen boven, op het perron. Completely doped. Ik voel met hem mee. I have been where he is; but luckely not that far!


Hm, deze gast is vast een late uitslaper. Of een vrije vogel, net als ik, die zijn tijd kan indelen zoals hij belieft. Het is al lang tijd voor de avondbladen. Hij denkt er kennelijk anders over. En toen was mijn "rolletje" vol. Dus geen snapshots in de trein. Een volgend keer wellicht.


Don't forget to leave your comments!